معرفی مدار چراغ های کوچک جلو و خطر عقب خودرو
چراغ جلو
سیستم روشنایی جلوی خودرو که به صورت نور بالا و نور پایین قابل استفاده می‌باشد. سیستم روشنایی جلوی خودرو امکان دارد همراه با مه‌شکن و چراغ بغل باشد.
نور پایین
دراین حالت با استفاده از پخش نور بر روی سطح مسیر دید کافی برای راننده ایجاد میشود بدون این که باعث خیره گی راننده مقابل شود.
نور بالا
این حالت برای مواقعی طراحی شده‌است که خودروی دیگری در جاده وجود ندارد. در نور بالا مقدار روشنایی کنترل شده نمی‌باشد. در قوانین بین‌المللی استفاده از نور بالا با مشخصات استاندارد آمریکای شمالی مجاز است.
مه‌شکن
چراغ مه‌شکن باریکه‌ای از نور به سطح مسیر می‌تاباند که در کل به سمت پایین تنظیم می‌گردد. این چراغ‌ها معمولاً به رنگ سفید یا زرد تولید می‌شوند و برای استفاده در سرعت‌های پایین طراحی گردیده‌اند. دلیل اصلی طراحی این گونه چراغ‌ها جبران دید کم راننده در شرایط آب و هوایی بارانی یا برفی یا هوای مه آلود می‌باشد.
چراغ کنار
در بعضی از مدل‌ها برای روشنایی نیشتر در مواقع پیچیدن یا تغییر جهت خودرو از چراغ کنار استفاده میشود. این چراغ‌ها به چراغ راهنما نیز متصل بوده و ممکن است به چراغ دنده عقب نیز متصل باشد. چراغ کنار در مدل‌هایی از ساب و همچنین کوروت استفاده شده‌است.
چراغ گردان
خودروهای پلیس، اورژانس و امداد و آتشنشانی از این نوع چراغ استفاده میشود؛ که در انواع چراغهای گردان و نوع جدید آن که مجهز به سیستم چشمکزن led هست استفاده میشود
این چراغ‌ها در رنگهای آبی قرمز زرد موجود است که هر رنگ تعریف عملکرد خودرها را معرفی می‌کند
این نوع چراغ گردانها می‌تواند به همراه آژیر و آمپلیفایر جهت تولید صدا هشدار هم مجهز باشد
چراغ راهنما
چراغ راهنما یا در اصطلاح عمومی چراغ چشمک زن یا فلاشر به چراغ‌هایی گفته میشود که در گوشه چپ و راست جلو و عقب خودرو نصب گردیده و در مواقع تغییر جهت استفاده میشود. در برخی از مدل‌ها این چراغ‌ها در کنار خودرو نیز نصب می‌شوند که در هنگام تغییر لاین کاربرد دارد.
چراغ راهنمای الکتریکی در سال ۱۹۰۷ ابداع گردید و نوع جدیدتر آن در سال ۱۹۳۸ ساخته شد و نوسط اکثر اتومبیل سازان مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از چراغ راهنمای الکتریکی برای تمام خودروسازان اجباری می‌باشد و نوع دستی ان هنوز بر روی دوچرخه‌ها نصب می‌گردد.
استفاده از چراغ راهنمای کناری یا ریپیتر که در بالا به آن اشاره شد نیز در بسیاری از کشورها اجباری می‌باشد و “مرسدس بنز R170” از اولین نمونه خودروهایی است که از چراغ راهنمای کناری استفاده کرده‌است.0000
طرز کار چراغ های راهنما
در جنوب شرق آمریکا، که تا این اواخر عمدتا متشکل از شهر های کوچک بود، گفته می‌شد که رانندگان از چراغ راهنما استفاده نمی‌کنند، چون هر کسی می‌داند به هر حال شما به کدام سمت خواهید رفت. چراغ های راهنما، شاید کم کاربرد ترین وسیله در ماشین ها باشند. با این حال استفاده از چراغ راهنما از مهمترین اعمالی است که شما به عنوان راننده، برای آگاه کردن رانندگان دیگر از حرکت احتمالی خود برای به حداقل رساندن غافلگیری های خطرناک انجام می‌دهید. شما احتمالا خودرویی را که درنقطه کور دیدتان است را نمی‌بینید،اما راننده آن خودرو چشمک زدن چراغ راهنمای شمارا قبل از آنکه وارد مسیر حرکت آن شوید را خواهد دید. امتناع از به کار بردن چراغ راهنما احتمالا دلیل بسیاری از حوادث رانندگی است، و احتمالا سرچشمه بسیاری از خشونت های خیابانی نیز می‌باشد. برای اکثر رانندگان چراغ های راهنما بسیار ساده به نظر می‌آیند: شما یک اهرم را روبه پایین یا بالا فشار می‌دهید، که باعث چشمک زدن چراغ راهنمای شما میشود. در واقع پشت این حرکت ساده اهرم، یک تکنولوژی جالب مشغول به کار است. در این مقاله، ما نگاهی اجمالی به دستگاهی تقریبا غیر معمول به نام چشمک زن حرارتی (Thermal Flasher)،که باعث چشمک زدن چراغ راهنمایی شما میشود خواهیم داشت و یاد خواهیم گرفت که، چگونه چراغ های راهنما، بعد از اینکه شما گردش خود را انجام دادید، فعالیت خودرا متوقف می‌کنند. اما در ابتدا بیایید ببینیم سیم کشی چراغ های راهنما چگونه است.
سیستم سیم‌کشی چراغ های راهنما
ابتدا به چگونگی ارتباط و اتصال مدار چراغ راهنما نگاهی می‌اندازیم. مدار چراغ راهنما، وقتی نیرو می‌گیرد که سوئیچ خودرو در حالت روشن قراردارد. نیروی برق، از میان یک پانل فیوز به چشمک زن حرارتی می‌رسد. از آنجا به اهرم راهنما در پشت غربیلک فرمان می‌رود. بسته به موقعیت اهرم چراغ راهنما، نیرو در سوئیچ متوقف شده یا به هریک از چراغ های راهنمای چپ و راست فرستاده میشود (که شامل چراغ های نمایشگر راهنما در داشبورد نیز میشود). نیروی برق از میان رشته چراغ ها عبور می‌کند و نهایتا به زمین منتقل میشود. این موضوع تا حدودی ساده به نظر می‌رسد، اما مطمئنا کمی متعجب خواهید شد اگر بدانید که چشمک زن حرارتی چگونه کار می‌کند.
چشمک زن حرارتیچراغ های راهنما
این دستگاه کوچک سیلندری شکل گاها در صفحه فیوز در زیر داشبوررد خودرو قرار دارد. قیمت پایینی دارد و با اطمینان برای سالها کار می‌کند. داخل چشمک زن حرارتی تعدادی اجزای ساده قراردارند:
. یک اتصال الکتریکی که جریان الکتریکی را به سیم هدایت می‌کند
. یک تکه فنر فولادی، که کمی خم شده است که، به آن اتصال الکتریکی وصل میشود
. یک سیم مقاوم در برابر جریان که به دور تکه کوچکتر فنر فولادی پیچیده شده است
زمانی که شما اهرم چراغ راهنما را رو به پایین فشار می‌دهید، چشمک زن حرارتی به لامپ های چراغ راهنما وصل میشود و چراغ شروع به چشمک زدن می‌کند. در این حالت مدار کامل شده است و جریان اجازه عبور پیدا کرده است. در ابتدا، فنر فولادی با اتصال تماسی ندارد، بنابراین تنها چیزی که جریان را دریافت می‌کند، مقاومت است. نیروی الکتریکی در طول سیم مقاومت کننده جریان پیدا می‌کند، قطعه کوچکتر فنر فولادی را گرم می‌کند و سپس به راه خود به سمت چراغ راهنما ادامه می‌دهد. در این مرحله میزان جریان بسیار کم است به طوری که چراغ حتی کمترین روشنایی ندارد. بعد از کمتر از یک ثانیه، تکه کوچک فنر فولادی به اندازه کافی گرم میشود به طوری که منبسط شده قسمت بزرگتر و انحنا دار فنر را صاف می‌کند، این عمل یاعث میشود که فنر انحنا دار اجبارا با اتصال تماس پیدا کند، بنابراین جریان الکتریکی بدون هیچ ممانعتی از مقاومت به سمت چراغ های راهنما جاری میشود. زمانی که هیچ جریانی از مقاومت عبور نمی‌کند، فنر به سرعت خنک میشود، و مجددا به حالت قبل خود برگشته و باعث قطع مدار می‌گردد. این چرخه مجددا شروع میشود. این قطع و وصل جریان باسرعتی معادل یک یا دو بار در ثانیه اتفاق می‌افتد. حالا بیایید نگاهی به مکانیزمی بیندازیم که چراغ راهنما را زمانی که شما گردشتان را تمام می‌کنید، غیر فعال می‌کند.
چراغ های راهنمای یکپارچه شده با آینه ها
بسیاری از خودروها همچنین مجهز به چراغهای راهنما در آینه های جانبی خود هستند. این محل بهتری برای چراغ راهنما است زیرا اگر یک خودرو در نقطه کور دید شما قرار گرفته باشد، راننده آن احتمالا قادر به دیدن پشت ماشین شما نخواهد بود. این آینه ها دارای چراغ های LED هستند، که معمولا به شکل یک پیکان که سمت گردش را نشان می‌دهد می‌باشند.
LED ها پشت شیشه آینه قرار می‌گیرند به همین خاطر از داخل ماشین، راننده یک پیکان روشن بانور خفیف می‌بیند، اما بیرون از ماشین، دیگر رانندگان پیکانی با نور درخشان خواهند دید. ازآنجاییکه نور این آینه ها LED است، این سیستم یک مزیت اضافی نیز دارد: چراغ های LED یک پنجم ثانیه سریعتر از چراغ های راهنما با لامپ های معمولی هستند. شاید این میزان خیلی قابل توجه به نظر نیاید، اما در سرعت 105 کیلومتر در ساعت، خودروی شما مسافتی برابر 5.8 متر را در یک پنجم ثانیه طی می‌کند. چراغ های LED ها می‌توانند به بقیه رانندگان زمان و مسافت بیشتری برای احتراز از برخورد با شما بدهند.
چراغ های راهنمای غیر فعال شونده‌ی خودکار
اکثر خودروها مکانیزمی دارند که چراغ راهنما را زمانی که شما عمل گردش را تمام می‌کنید، خاموش می‌کنند. شما در حال رانندگی در مسیر مستقیم هستید و چراغ راهنمای سمت راست را روشن می‌کنید. سرعت خود را کم کرده و فرمان را به سمت راست می‌چرخانید. چراغ راهنما همچنان در حال چشمک زدن است. به محض اینکه دورتان را زدید و فرمان را به سمت چپ می‌گردانید، چراغ راهنما خاموش میشود و اهرم به وضعیت اولیه خود بر می‌گردد. چگونه این عمل انجام میشود؟ روی میله فرمان، یک توپی شکافدار وجود دارد. چهار شکاف با فواصل برابر پیرامون توپی قراردارند. زمانی که جراغ راهنما روشن است، یک اهرم پلاستیکی که در سوئیچ چراغ راهنما قرار دارد داخل مسیر این شکاف ها میشود. زمانی که شما اهرم راهنما را به سمت بالا می‌برید تا چراغ راهنمای سمت راست را فعال کنید، یک غلتک فنر دار داخل شکاف در محفظه سوئیچ می‌افتد و اهرم را در جای خود نگه می‌دارد. در همین زمان، یک اهرم پلاستیکی در داخل مسیر توپی ایجاد فشار می‌کند. همچنانکه توپی به گردش خود در جهت حرکت عقربه های ساعت ادامه می‌دهد،شکاف ها با اهرم پلاستیکی برخورد می‌کنند، که با تکان باعث می‌شوند. وقتی که فرمان دوباره به سمت چپ می‌چرخد، توپی در خلاف جهت حرکت عقربه های ساعت می‌چرخد، و اهرم پلاستیکی را در جهت دیگر هل می‌دهد. این عمل غلتک فنر دار را مجبور می‌کند از شکاف خارج شده و اهرم راهنما به موقعیت میانی برگردد.
فیلم اموزشی
تشریح مدار چراغ جلو پراید
