رنویی‌ها تمایل بسیاری به ماندن در ایران داشتند و لابی‌های گسترده‌ای نیز در این رابطه با مقامات دولت ترامپ انجام دادند. اما درنهایت موفق به حضور در ایران نشدند. در دور قبلی تحریم‌ها نیز رنویی‌ها رفتار متفاوتی نسبت به دیگر همتایان خود در فرانسه داشتند
با خروج شرکا و همکاران خارجی خودروسازان کشورمان، مشکلات بسیاری برای این صنعت به‌وجود آمد. از سال گذشته و با شروع تحریم‌ها پژو و سیتروئن به‌عنوان قدیمی‌ترین شرکای خارجی خودروسازان بلافاصله و بدون چانه‌زنی با آمریکایی‌ها اعلام کردند که دیگر با ایران همکاری نمی‌کنند. این درحالی است که هیچ‌کدام از این دو خودروساز در بازار آمریکا حضور ندارند و اصولا پذیرفته نمی‌شوند. رویای شرکت پژو در بازار آمریکا با خرید برندهایی از اوپل به‌وقوع پیوست که البته این برند قدیمی آلمانی هم حال و روز خوشی ندارد.
تفاوت رفتار رنو با صنعت خودرو ایران
رنو، شریک مشترک ایران‌خودرو و سایپا که تمایل شدیدی برای حضور مجزا و تولید اختصاصی خودرو در ایران داشت نیز با فاصله کمی از هموطنان خود ایران را ترک کرد. تفاوت رفتار رنویی‌ها با صنعت خودرو ایران در مقایسه با پژو-سیتروئن به چانه‌زنی و رایزنی‌های بسیاری بود که این شرکت با مقامات آمریکایی انجام داد. رنویی‌ها تمایل بسیاری به ماندن در ایران داشتند و لابی‌های گسترده‌ای نیز در این رابطه با مقامات دولت ترامپ انجام دادند. اما درنهایت موفق به حضور در ایران نشدند. در دور قبلی تحریم‌ها نیز رنویی‌ها رفتار متفاوتی نسبت به دیگر همتایان خود در فرانسه داشتند.
دور جدید تحریم‌ها و فرار چینی‌ها
شرکت‌های چینی مانند برلیانس، دانگ‌فنگ و چانگان نیز جزو شرکت‌هایی هستند که با شروع تحریم‌ها به صورت آهسته بازار کشورمان را ترک کردند. هفته گذشته شرکت کیا نیز همکاری خود با کشورمان را پایان داد. شرکت‌های بسیار دیگری مانند هیوندای نیز چنین اقدامی را انجام داده‌اند و پس از شروع تحریم‌ها و به‌دلیل از دست ندادن بازار آمریکا از بازار کشورمان جدا شده‌اند.
همکاری آینده خودروسازان با خارجی‌ها چگونه باشد؟
در این شرایط این سوال مطرح می‌شود که اصولا همکاری آینده خودروسازان کشورمان با خارجی‌ها چگونه باید باشد؟ سوالی که پس از پایان برجام هم مطرح شد اما شرکت‌های خودروساز آنقدر مشعوف از رفع تحریم و باز شدن درهای تجارت بودند که توجه کمتری به نوع همکاری با خودروسازان خارجی داشتند.
حتی چینی‌ها در دور جدید تحریم‌ها رفتار متفاوت‌تری نسبت به گذشته با ایران داشتند. چینی‌ها حالا در همکاری با بسیاری از شرکت‌های بزرگ خودروساز آمریکایی هستند و به رویای حضور در بازار بزرگ آمریکا نزدیک شده‌اند؛ پس خیلی راحت می‌توانند بازار ایران را فدای آمریکا کنند. ضمن اینکه در دور جدید تحریم‌ها چینی‌ها مانند گذشته همکاری مناسبی با ایران ندارند و اصولا خلاف میل آمریکا رفتار نمی‌کنند.
سوالی که حالا و پس از خروج شرکت‌های بزرگ و کوچک خارجی از خودروسازی مطرح می‌شود، این است که در آینده و با رفع تحریم‌ها و مشکلات مربوط به روابط‌بین‌المللی برای همکاری با خارجی‌ها چگونه باید عمل کرد؟
سی‌کی‌دی‌کاری مشکل بزرگ صنعت خودرو
به‌فرض در صورت رفع تحریم‌ها و حل مشکل نقل‌وانتقال پول نوع رابطه صنعت خودرو و خودروسازان کشورمان با خودروسازان خارجی باید متفاوت از رفتار گذشته باشد. وارد کردن پک‌های سی‌کی‌دی از خودروسازانی که به‌راحتی و در هر شرایطی تنها به منفعت خود فکر می‌کنند، قطعا ستم در حق صنعتی است که سال‌هاست رویای خودروساز شدن در سر دارد. تفاوتی نمی‌کند که این سی‌کی‌دی‌کاری توسط دو خودروساز بزرگ کشورمان انجام شود یا خودروسازان کوچک‌تر.
سه پیشنهاد به خودروسازان برای فردای رفع تحریم‌ها
به‌نظر می‌رسد در صورت هموار شدن مسیر همکاری با خودروسازان خارجی تنها نوعی از همکاری مقبول باشد که منجر به انتقال دانش فنی و سرمایه‌گذاری مالی سنگین شود. همچنین باید تولید یک یا دو مدل از خودروهای روز خودروسازان برتر به صورت اختصاصی در ایران و صادرات از کشورمان نه‌تنها به بازارهای منطقه‌ای که در تمام بازارهای دنیا در دستور کار قرار بگیرد. گزینه‌ای که شاید کمی رویایی به نظر برسد، اما همکاری در حد تولید محصولات سی‌کی‌دی دردی از صنعت خودرو کشورمان دوا نمی‌کند و صرفا تولیداتی انجام شده و ارزش افزوده بالایی برای کشور به همراه ندارد.
نهضت ساخت داخل فراموش نشود
مورد دیگر بحث نهضت ساخت داخل و تولید قطعات در کشورمان است. موضوعی که
ممکن است با رفع تحریم‌ها و آزاد شدن واردات به فراموشی سپرده شود. چرا که
نه خودروسازان و نه قطعه‌سازان خارجی علاقه‌ای به پیشرفت کشورمان و دستیابی
به توانایی تولید قطعات ندارند.
